എന്റെ പ്രണയം
താഴിട്ടുപൂട്ടിയ
ശവപ്പെട്ടിയില്‍
ഉറങ്ങുന്നു.
മൂന്നാം നാള്‍
ദു:ഖങ്ങളെ
കൂട്ടുപിടിച്ച്
ജനിക്കുന്നതിനു-
മുന്‍പ്
മറവിയുടെ
ആറടിക്കുഴിയില്‍
സമാധിയൊരുക്കി-
ആത്മാവിനെ
ആവാഹിച്ച്
കുടത്തിലിട്ട്
നിളയിലൊഴുക്കി.
ബലിച്ചോറുണ്ണാതെ
ഇലച്ചീന്തിലിരുന്ന്
കാക്കകള്‍ പറഞ്ഞു;
ഇത് നിന്റെ അന്നം-
നീയടക്കിയ പ്രണയ-
ത്തില്‍ നിന്റെ ആത്മാ-
വുമുണ്ടായിരുന്നു
മറവിയില്‍ സ്മൃതി-
കള്‍ ജനിക്കുന്നു
പ്രണയത്തില്‍
ജനിമൃതികളൊടുങ്ങുന്നു
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
8 comments:
ബലിച്ചോറുണ്ണാതെ
ഇലച്ചീന്തിലിരുന്ന്
കാക്കകള്‍ പറഞ്ഞു;
ഇത് നിന്റെ അന്നം-
നീയടക്കിയ പ്രണയ-
ത്തില്‍ നിന്റെ ആത്മാ-
വുമുണ്ടായിരുന്നു.
ഒരു നഷ്ടപ്രണയത്തിന്റെ
ഓര്‍മ്മയ്ക്ക്...
ലളിതമായിരിക്കുന്നു ....
നിളയുടെ നീരൊഴുക്കുപോലെ,
പിടിതരാതെ ഒഴുകിപ്പോകുന്നു
ഈ കവിതയും,
പ്രണയം പോലെത്തന്നെ...
"നീയടക്കിയ പ്രണയ-
ത്തില്‍ നിന്റെ ആത്മാ-
വുമുണ്ടായിരുന്നു"
പ്രണയത്തെ താഴിട്ടു പൂട്ടാന്‍ കഴിഞ്ഞേക്കാം...
പക്ഷേ ആഞ്ഞടിക്കുന്ന ഒരു തിര മതി...
അടക്കം ചെയ്ത സകല ഭൗതികാവിശിഷ്ടങ്ങളോടും
കൂടി....വീണ്ടും വീണ്ടും അതു പുതിയ
ജീവിതത്തിന്റെ തുറയിലേക്ക് തിരിച്ചെത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കും...
ബലിച്ചോറുണ്ണാതെ
ഇലച്ചീന്തിലിരുന്ന്
കാക്കകള്‍ പറഞ്ഞു;
ഇത് നിന്റെ അന്നം-
നീയടക്കിയ പ്രണയ-
ത്തില്‍ നിന്റെ ആത്മാ-
വുമുണ്ടായിരുന്നു
..............................................
???????????????????????
മുരളിക.
vyatyastamaya avatharanam, prayogangal...
nannayirikkunnu
Manoharam...!!!
നന്നായിരിക്കുന്നു.
-സുല്‍
നന്ദി...പ്രിയസുഹൃത്തുക്കള്‍ക്ക്..
NICE one
Congrats
Post a Comment